NIET ÓVER BURGERS MAAR MÉT BURGERS POLITIEK BEDRIJVEN
Wat mogen kiezers van jou verwachten als je wordt gekozen in het Europees Parlement? Kortom, wat is jouw prioriteit voor de periode 2024-2029?
Dat meer mensen zich betrokken gaan voelen bij de Europese Unie. En bereid zijn input te leveren.
Hoe ga je dat aanpakken?
Omdat ik het woord ‘volk’ uit ‘volksvertegenwoordiger’ belangrijker wil maken, ga ik volop ruimte creëren om op allerlei manieren met mensen in gesprek te gaan. Fysiek én digitaal. Ik ga alle beschikbare middelen inzetten.
Klinkt als een recept voor nog meer verwarring en verdeeldheid.
Ik snap dat je dat denkt. Maar dat is het nou precies niet! In mijn huidige functie als voorzitter van de Bond voor Cannabisdetaillisten ervaar ik juist dat het onvermoeibaar organiseren van gesprekken onderdeel is van de oplossing. Ook, of vooral, als je gaat praten met degenen die het met je oneens zijn of je willen tegenwerken.
Leg uit…
Als je goed luistert naar mensen die anders denken dan jij, en je probeert hun bezwaren op een oprechte wijze in kaart te brengen, kom je na verloop van tijd op een punt dat je zegt: “Klopt het dat jullie hier en hier tegenaan hikken?” Als er dan instemming volgt, ben je het in ieder geval daarover eens! En is de eerste stap naar een oplossing gezet.
Is zo’n werkwijze niet te tijdrovend om adequaat te reageren op acute problemen? Neem Oekraïne.
Elk onderwerp heeft z’n eigen dynamiek en z’n eigen snelheid – eens. Inzake Oekraïne zou ik dan ook versnellen. Bijvoorbeeld door vrijwel meteen een digitale raadpleging te organiseren. Om op die manier te peilen hoe Nederlanders denken over financiële en militaire steun.
En wat zou je dan met de uitslag van zo’n raadpleging doen? Slaafs volgen?
Nee. Maar het zou wel de richting bepalen van mijn inbreng. Als uit de raadpleging zou komen dat een duidelijke meerderheid voor of tegen hulp aan Oekraïne is, zou ik daar naar handelen. Puttend uit de argumenten die digitaal zijn ingebracht.
Verwacht een kiezer niet ook leiderschap? Dat-ie denkt: ik heb er vertrouwen in dat die persoon of die partij de komende jaren de juiste keuzes maakt.
Die kiezers bestaan ongetwijfeld. Maar er zijn minstens zoveel kiezers die denken: wat zijn ze in Brussel aan het doen? Waarom maken ze geen gebruik van mijn expertise? Die laatste groep wil ik, samen met het platform van MDD, dolgraag activeren. Omdat de EU die contacten met de bevolking mijns inziens nodig heeft om tot betere en breder gedragen oplossingen te komen.
Waarom zijn meer contacten met de bevolking nodig?
Kijk alleen al naar de recente boerenprotesten. Denk je niet dat al die frustratie, en al dat geweld, voorkomen had kunnen worden als Brussel vanaf het begin meer samenwerking had gezocht? Er beter naar de boeren was geluisterd? En er een reëler beeld was ontstaan over hun vaak moeilijke situatie? Of denk aan alle ellende rond de stikstofregels…
Welke eigenschap gaat ervoor zorgen dat het jou inderdaad lukt een ánder soort politicus te zijn?
Ik denk twee eigenschappen. Een: mijn vasthoudendheid. In mijn huidige functie ga ik er honderd procent voor om de legalisatie van cannabis Europa-breed te realiseren. En rust ik niet voordat dat ook werkelijkheid is geworden. En twee: mijn luisterbereidheid. Als ik niet bereid ben bezwaren tegen legalisatie in al hun scherpte en relevantie tot me door te laten dringen, kan ik dat doel van legalisatie niet dichterbij brengen.
Waarschijnlijk zal je in het Europees Parlement vooral opzien baren door de manier waarop jouw standpunten tot stand komen; eerder dan door de standpunten zèlf.
Klopt. Als je, zoals ik, het open gesprek wil aanmoedigen en uitbreiden, ligt een extreme uitkomst inderdaad niet voor de hand. Daar gaat het ook niet om. Het gaat om goede wetgeving voor bijna 450 miljoen EU-inwoners. Een grote verantwoordelijkheid!
Tot slot. Jij zegt nadrukkelijk ‘ik heb de waarheid niet’.
Als meer politici dat zouden durven zeggen, zou dat de democratie versterken. Zeker in de Brusselse bubbel zou het geen ramp zijn als de ramen opengaan. Er tocht naar binnen waait.
